تاثیر پیرنزپین در درمان زخم معده ناشی از ایندومتاسین در موش صحرائی

سابقه و هدف: هدف از این تحقیق، بررسی اثر پیرنزپین و مقایسه آن با رانیتیدین در درمان اولسرپپتیک ایجاد شده توسط ایندومتاسین در موش صحرایی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا حیوان به مدت 72 ساعت گرسنه نگهداشته شد و سپس با تجویز خوراکی ایندومتاسین (30mg/kg)، در حیوان زخم معده ایجاد گردید و متعاقب آن با تجویز خوراکی پیرنزپین (5mg/kg) و رانیتیدین (30mg/kg) در گروه های پنجگانه به مدت یک هفته تحت درمان قرار گرفتند. بعد از پایان دوره درمان، حیوانات کشته شده و معده آنها خارج گردید و زخم به صورت ماکروسکوپی مشاهده گشت و اندکس زخم برای هر معده تعیین شد. برای بررسی میکروسکوپی با استفاده از روش رنگ آمیزی H&E لام تهیه گردید. یافته ها: اثر ترکیبات مختلف در اندکس زخم معده ناشی از تجویز خوراکی ایندومتاسین نیز مقایسه شد و بین میانگین های دو گروه اختلاف معنی دار مشاهده گردید (P<0.05). همچنین اختلاف بین میانگین اثرات پیرنزپین و رانیتیدین بر زخم ناشی از ایندومتاسین، معنی دار بود (P<0.05). بررسی های میکروسکوپی نیز نتایج فوق را تایید می کند. نتیجه گیری: نتایج میکروسکوپی نشان دادند که پیرنزپین علیرغم تاثیرش در درمان زخم معده در مقایسه با رانیتیدین از قدرت اثر کمتری برخوردار است.